Od najmłodszych lat powinniśmy uczyć dzieci jak być opiekuńczym, odpowiedzialnym za kogoś, jak dbać i troszczyć się o innych. W ten sposób dzieci wypracowują w sobie odruch wczuwania się w czyjąś sytuację, w tym przypadku zwierzątka.
To korzystnie wpływa na kształtowanie się dobrych cech charakteru. Dziecko uczy się empatii.
Sposób traktowania zwierząt przez dzieci musi mieć ogromne znaczenie dla kształtowania się osobowości małego człowieka. Wykorzystują ten mechanizm terroryści, szkoląc najmłodszych do zabijania, wzorując się na faszystowskich metodach indoktrynacji nieletnich znanych z historii. To dramatycznie niszczy dzieci w każdej sferze ich życia. Ten smutny, a właściwie tragiczny przykład, potwierdza jak silnie na psychikę dziecka oddziałuje relacja ze swoim ulubionym zwierzątkiem.
Które zwierzątka, poza psem i kotem, nadają się do domowych warunków?
Niektórzy z nas preferują małe zwierzęta, takie jak świnki morskie, chomiki syryjskie lub dżungarskie, myszy lub szczury laboratoryjne, a także myszoskoczki mongolskie czy jeże pigmejskie. Zabawa z takimi zwierzętami dostarcza dziecku wielu wrażeń sensorycznych.
Świnki morskie – terapia z ich udziałem nazywa się cavioterapią. Zwierzątka te wydają różnorodne dźwięki i mają ciekawe w dotyku futerko. Podobnie króliki, dostarczają wyjątkowych doznań dotykowych.
Małe gryzonie mają różnorodną strukturę sierści, ciekawe kształty uszu i łapek. Szczury są bardzo inteligentne i łatwo poddają się treningowi, potrafią nauczyć się wielu sztuczek. To jest bardzo motywujące dla dziecka. Maluch chętnie trenuje swojego pupila, w tym czasie, sam ćwiczy koncentrację uwagi na wykonywanym zadaniu, a także cierpliwość i konsekwencję.
Posiadanie małych zwierzątek jest aktywizujące do kreatywnej działalności dzieci. Maluchy chętnie tworzą i budują domki oraz zabawki dla swoich ulubieńców, wymyślają zabawy z nimi. Angażują się w karmienie i dbanie o czystość wokół nich. A jeśli nie, to jest okazja nauczyć je tego, na żywym przykładzie. To też jest niesamowita okazja do rozmów z dzieckiem o przyrodzie, o potrzebach innych. Dzieci uczą się spontanicznie opowiadać o swoich doznaniach i uczuciach.
Jeśli chodzi o ptaki, to warto mieć papugę mówiącą. Jest naturalnym trenerem skupiającym uwagę dziecka i zachęca do interakcji wokalnej.
Rybki akwariowe działają na wszystkich uspokajająco. Powodują obniżenie ciśnienia krwi i zwolnienie tętna. To, dlatego często znajdujemy je w obiektach opieki zdrowotnej, rehabilitacyjnej, a także w przedszkolach i szkołach. Podążanie wzrokiem za pływającą rybką to dobre ćwiczenie usprawniające ruchy gałki ocznej, ćwiczy się koncentracja uwagi.
Decyzja o posiadanie zwierzątka domowego wymaga przemyślenia i akceptacji wszystkich członków rodziny. Jest to konkretny koszt początkowy i należy pamiętać o stałym koszcie wynikającym z opieki weterynaryjnej, karmie, higienie i ewentualnych szkodach wyrządzonych przez pupila. Zwierzątko w domu to odpowiedzialność za nie, systematyczna opieka i troska. Przykład powinien iść od rodziców. Dziecko z czasem weźmie udział w tych obowiązkach, a nawet niektóre przejmie.
Kontakt ze zwierzętami dużymi czy małymi jest bardzo korzystny dla ogólnego rozwoju dziecka. Każda edukacja z udziałem zwierząt staje się łatwa i przyjemna.
źrodło:
- Jean Ayres, Dziecko, a integracja sensoryczna, Gdańsk 2015
- Agata Maria Kokocińska przy współpracy z Tadeuszem Kaletą i Dorotą Lewczuk, Zooterapia z elementami etologii, Kraków 2017
Najnowsze komentarze