Aktywność fizyczna od urodzenia, to ważny filar dobrego rozwoju dziecka

Dzieci aktywne fizycznie są zdrowsze, szczęśliwsze, bardziej przygotowane o zadań przedszkolnych i szkolnych, oraz lepiej śpią.

Poza tym aktywność fizyczna sprzyja budowaniu poprawnych relacji z innymi, rozwija umiejętności społeczne, utrzymuje w dobrej kondycji zdrowie, pomaga w utrzymaniu prawidłowej masy ciała, rozwija mięśnie i kości, wpływa na rozwój mózgu i uczenie się, wspiera rozwój ruchowy i planowanie motoryczne.

Aktywność fizyczna ważna jest od samego początku.

Po urodzeniu aktywność fizyczna noworodka bazuje głownie na odruchach bezwarunkowych. Są dobrym wskaźnikiem prawidłowego rozwoju. Każda wizyta u pediatry w tym okresie nie może obejść się bez ich badania. Są ważne, mimo że są tylko automatyczną reakcją głównie mięśni, bez udziału mózgu.  Ich istnienie świadczy o prawidłowym rozwoju układu nerwowego.

Z czasem, odruchy te wygaszają się. Jedne wcześniej, inne później. Prawidłowa dynamika tych odruchów jest znana nie tylko lekarzom, ale również innym specjalistom zajmującym się rozwojem dzieci: fizjoterapeutom, terapeutom SI, czy neurologopedom. Znajomość tej dynamiki jest pomocna w diagnozowaniu ewentualnych nieprawidłowości w rozwoju.

Wraz z wygaszaniem odruchów bezwarunkowych, zaczynają pojawiać się odruchy warunkowe. Od tego momentu możemy mieć większy wpływ na aktywność fizyczną dziecka. Organizujmy przestrzeń, w której maluszek będzie mógł działać na miarę swoich możliwości rozwojowych.

Rozwój należy wspierać. Nie należy go przyspieszać.

Poradniki dla młodych rodziców są pełne opisów i wskazówek jak powinien przebiegać rozwój aktywności fizycznej w pierwszych dwunastu miesiącach życia. Trzeba obserwować swoje dziecko i dać mu czas na przejście przez wszystkie etapy rozwojowe w tym okresie. Rozwój to sprawa indywidualna, może przebiegać nieco odmiennie u różnych dzieci. W razie niepewności, konsultacja z pediatrą powinna rozwiać wszelkie wątpliwości.

Co to znaczy wspierać rozwój i stwarzać dla niego przestrzeń?

Oznacza to ni mniej, ni więcej, tylko: Baw się ze swoim dzieckiem!

Najlepiej 3 godziny w ciągu dnia i każdego dnia.

Jeśli niemowlę leży na brzuszku i próbuje podnosić główkę, daj mu szansę, żeby to ćwiczyło. Prawdziwe zmęczenie zakomunikuje wyraźnym niezadowoleniem. Ułóż zabawkę w pewnej odległości, żeby była zachętą do trzymania głowy wysoko, tak by dziecko mogło zabawce się przyglądać.  Starsze niemowlę, będzie podążało ku tej zabawce pełzając lub raczkując. Daj mu szansę na sukces.

Nie wyręczaj, czule zachęcaj. Zawsze ciesz się z sukcesu swojego dziecka. Zawsze stawiaj zadania ze strefy jego najbliższego rozwoju. O tej strefie pisałam już wcześniej. Wpis pt. Co to jest strefa najbliższego rozwoju? wyjaśnia jak należy zadaniować dzieci, żeby odnieść sukces. Zbyt trudne zadania, frustrują dziecko i rodzica, a zbyt łatwe nudzą i nie motywują do działania.

Buduj z klocków, pływaj z maluchem w basenie, tańcz, spaceruj, bawcie się w brudzące zabawy. Ciekawe pomysły na takie zabawy znajdziecie na moim fanpage „Bawię Uczę Doradzam”. Skacz przez płaskie przeszkody, najlepiej przez kałuże. Twoje dziecko będzie Cię za to kochało zawsze;). Grajcie w piłkę. Najpierw w „rzucaj-łap”, a później w to co wam sprawia frajdę. Naucz je gier zespołowych i uczestnicz w tych grach. Zabieraj je na place zabaw, by mogło się wspinać, huśtać, skakać, pokonywać przeszkody. Pokonując przeszkody fizyczne, nauczy się wytrwałości, cierpliwości i innowacyjności w rozwiązywaniu problemów. Pokaż mu gry terenowe. Naucz jeździć na hulajnodze, rowerze, wrotkach, łyżwach, nartach.

Sam wymyślaj zabawy, które aktywizują fizycznie Twoje dziecko. To inwestycja, która się zawróci.

Źródło:

• Marta Baj-Lieder, Agnieszka Borowska-Kociemba, Kręć się, biegaj, baw się z nami, Gdańsk 2016
• Klaudia Piotrowska Madej, Agnieszka Żychowicz, Smart Hand Model, Gdańsk 2017
• Jean Ayres, Dziecko, a integracja sensoryczna, Gdańsk 2015
• Weronika Sherborne, Ruch rozwijający, Warszawa 2002
• Maria Borkowska, Kinga Wagh, Integracja sensoryczna na co dzień, Warszawa 2010
• Maria Żebrowska, Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży, Warszawa 1986
• https://www.nhs.uk/start4life