Koń od tysięcy lat jest przyjacielem człowieka. Pesymiści myśleli, że wraz z automatyzacją i robotyzacją komunikacji i pracy w rolnictwie, konie znikną. Tak się nie stało i we współczesnym świecie te szlachetne zwierzęta służą człowiekowi w nowych rolach, wcześniej niedocenianych. Człowiek, czyli również dziecko, nawiązują z koniem interakcję emocjonalną, psychiczną i fizyczną. Kontakt z koniem wywołuje respekt, sympatię, zaufanie, akceptację i chęć współpracy. Zanim jednak nastąpi ta współpraca, należy poznać zachowanie tego wyjątkowego zwierzęcia. Trzeba też wiedzieć jakie zachowania ludzi mogą być odebrane jako inwazja w jego przestrzeń i jakie mogą być reakcje, zwłaszcza gdy koń nie jest odpowiednio przeszkolony. Konie z reguły reagują ucieczką w obliczu zagrożenia. Sama różnica gabarytów, masy i szybkości reakcji, może być dla dziecka niebezpieczna. Dzieci powinny mieć kontakt z końmi tylko w asyście dorosłych.
Koń jest pięknym, pełnym gracji i wdzięku stworzeniem. Posiada inteligencję i samoświadomość. Konie mają wyczulony smak, potrafią unikać trujących roślin. Mają sprawnie działający węch, słuch, dotyk i wzrok. Doskonale dostrzegają ruch i dobrze widzą w ciemności. Bardzo dobrze odbierają sygnały z ruchu i gestów człowieka oraz komunikatów werbalnych i niewerbalnych. Mają dużą potrzebę ruchu i eksploracji otoczenia. Są zwierzętami stadnymi i podobnie jak psy, poszukują kontaktu z ludźmi. Przygotowanie konia do pracy z dziećmi, czy do udziału w hipoterapii, wymaga długiego treningu i specjalnych technik znanych specjalistom od szkolenia koni. Oni najlepiej wiedzą jakie rasy i cechy osobnicze koni sprawdzą się w tej pracy. Jeśli planujemy wykupić jazdy konne swoim dzieciom, należy wybrać stadninę, która specjalizuje się w tego typu usługach i ma specjalistów trenerów i terapeutów. Zwykłe spotkanie z koniem, też powinno odbywać się za zgodą i najlepiej w towarzystwie właściciela.
Jazda na koniu sprzyja rozwijaniu wielu sprawności. Poprawia koncentrację uwagi, komunikację, zdolność uczenia się, kontrolę postawy ciała, odczuwanie rytmu. Ciepło konia rozluźnia napięte mięśnie, połączone z ruchem daje uczucie przyjemności i relaksu. Ponadto, dostarcza multisensorycznej stymulacji, w wyniku której tworzą się nowe połączenia nerwowe w mózgu. Podobnie, jak podczas zabaw z innymi czworonogami, towarzystwo konia zmniejsza poziom stresu, niweluje uczucie strachu, korzystnie wpływa na tętno i ciśnienie krwi. Pod kierunkiem hipoterapeuty dziecko może wykonywać szereg ćwiczeń fizycznych na grzbiecie konia, które doskonale wpływają na rozwój symetrii mięśni, zakres ruchowy w poszczególnych stawach, poprawiają koordynację ruchową, oddech, a nawet trawienie. Specjalne techniki jazdy mogą działać przeciw skoliozie kręgosłupa. Hipoterapia jest szczególnie wskazana przy dziecięcych problemach neurologicznych i ortopedycznych. Zastosowanie terapii z udziałem konia należy skonsultować z lekarzem i skorzystać z usług certyfikowanego hipoterapeuty. Istnieją przeciwwskazania do jazdy konnej i należą do nich najczęściej: uczulenie na sierść i pot konia, niewygojone rany na ciele dziecka, nadmierny i niepohamowany lęk oraz kilka innych przypadłości zdrowotnych, które należy omówić z lekarzem.
Jeżdżąc konno dziecko przełamuje lęki, staje się odważniejsze, poprawia pewność siebie i ogólny dobrostan. Ma kontakt z naturą, spędza aktywnie czas na świeżym powietrzu, rozwija zainteresowania przyrodnicze, nawiązuje nowe znajomości, poznaje naturę konia, uczy się obowiązkowości, systematyczności i empatii.
Niewątpliwie jazda konna sprzyja fizycznemu, psychicznemu i intelektualnemu rozwojowi dzieci. Jako hipoterapia wspomaga leczenie i rewalidację wielu deficytów rozwojowych. Korzystanie z symulatorów jazdy konnej nie przynosi takich efektów, jak naturalny kontakt z żywym zwierzęciem.
Dobrodziejstwo jakie może nieść dorosłym kontakt z koniem, zasygnalizuję tylko w kilku hasłach: poprawa funkcjonowania ludzi z ADHD, z demencją, z niską samooceną, z problemami emocjonalnymi, genetycznymi, z anoreksją i bulimią, ze zmaganiem się z Zespołem Stresu Pourazowego, z uzależnieniami. Wciąż trwają badania nad skutecznością terapii z udziałem koni i nad statystycznym jej potwierdzeniem.
Korzyści z kontaktu z koniem dla dzieci jak i dla dorosłych są nie do przecenienia. Przedsięwzięcie to wymaga jednak większego wysiłku organizacyjnego, ze względu na spore koszty i konieczność merytorycznego przygotowania się do tego.
W następnym wpisie postaram się wyjaśnić czy warto pływać z delfinami, czy nie.
Źródło:
- Jean Ayres, Dziecko, a integracja sensoryczna, Gdańsk 2015
- Maria Borkowska, Kinga Wagh, Integracja sensoryczna na co dzień, Warszawa 2010
- Agata Maria Kokocińska przy współpracy z Tadeuszem Kaletą i Dorotą Lewczuk, Zooterapia z elementami etologii, Kraków 2017
- Urlicke Schober, 1000 koni, Ożarów Mazowiecki 2007
Najnowsze komentarze