W pierwszych miesiącach życia dziecko intensywnie rozwija swoje umiejętności związane ze spostrzeganiem wzrokowym. Mimo że zmysł wzroku jest dość słabo rozwinięty w chwili urodzenia, to już w pierwszych tygodniach następuję skok umiejętności spostrzegania wzrokowego.
Jedna z pierwszych umiejętności to zdolność skupiania wzroku na twarzy osoby dorosłej. Najczęściej jest to twarz mamy. W pierwszym miesiącu życia można spróbować zabawy z czerwonym pierścieniem przesuwanym po białym prześcieradle. Noworodek powinien podjąć próby skupiania wzroku na poruszającym się czerwonym obiekcie. W tym okresie noworodek może śledzić przedmiot po łuku 90 stopni.
W drugim miesiącu maluszek śledzi wzrokiem osoby poruszające się. Na widok twarzy mamy pojawia się zmienna mimika. Warto reagować własną mimiką i głosem na aktywność mimiczną maluszka. Jest to swoista komunikacja, prawie dialog. Stanowi bazę do rozwoju mowy.
W trzecim miesiącu niemowlę zaczyna odpowiadać uśmiechem na uśmiech dorosłego. Obraca głowę za znikającym przedmiotem lub osobą.
W czwartym miesiącu, kiedy maluszek zaczyna bawić się grzechotkami, chętnie je obserwuje podczas ruchu, który sam zainicjował. W tym czasie zaczyna obserwować małe przedmioty znajdujące się w jego pobliżu.
W piątym miesiącu pojawia się umiejętność trzymania zabawki w rączce i jednoczesne koncentrowanie wzroku na innym obiekcie. Twarz osoby mówiącej do dziecka staje się bardzo interesująca. Niemowlaczek skupia wzrok w szczególności na ustach mówiącego dorosłego.
W szóstym i w siódmym miesiącu pojawia się umiejętność obserwowania różnych przedmiotów podczas manipulowania nimi. Zabawka, która spadnie ze stołu będzie wnikliwie śledzona podczas całego wydarzenia. Maluszek zaczyna dostrzegać różnice odległości, w jakiej znajdują się obiekty względem jego osoby.
W ósmym i dziewiątym miesiącu życia następuje doskonalenie obserwacji przedmiotów podczas zabawy nimi. Umiejętność sprawniejszego chwytania pozwala na coraz bardziej skomplikowane ruchy dłoni z trzymaną zabawką. Wzrok podąża za tym ruchem. Ulubiona zabawa z tego okresu, czyli wyrzucanie zabawek z łóżeczka jest dobrym treningiem również dla rozwoju spostrzegawczości wzrokowej. Dziecko śledzi ruch wyrzucanych zabawek. Maluszek zaczyna aktywnie poszukiwać przedmiot, który znikł z pola widzenia.
W dziesiątym i jedenastym miesiącu życia niemowlę zaczyna aktywnie oglądać obrazki. Odwraca kartki książeczki i pokazuje obrazki palcem wskazującym. Zaczyna dostrzegać drobne elementy w zabawkach i potrafi wskazać je paluszkiem.
Pod koniec pierwszego roku życia wzrok będzie współpracował przy bardziej złożonych czynnościach takich jak: pociąganie za sznurek, by przyciągnąć zabawkę, wkładanie małych przedmiotów do dużych, otwieranie i zamykanie pudełek. W tym czasie pojawią się aktywności związane z rysowaniem. Wzrok będzie starał się współpracować z aktywnością rączek. Podobnie, jedzenie łyżką, czy naśladowanie zachowań dorosłego, np. czesanie się, będzie angażowało spostrzeganie wzrokowe.
Wszystkie te czynności budują koordynację wzrokowo-ruchową, która jest podstawą wielu złożonych i niezbędnych w życiu umiejętności.
Źródło:
- Jagoda Cieszyńska, Marta Korendo; Wczesna interwencja terapeutyczna; Kraków, 2018
Najnowsze komentarze