Inteligencja wizualno-przestrzenna to jedna ze składowych w koncepcji inteligencji wielorakich Howarda Gardnera.
Najważniejszymi wskaźnikami tego typu inteligencji są:
analiza i synteza wzrokowa,
wrażliwość estetyczna,
myślenie krytyczne i twórcze,
orientacja przestrzennna
znajomość kolorów,
warsztat plastyczny.
Jak rozpoznać dziecko z wysoką inteligencją wizualno-przestrzenną?
Dziecko przejawiające wysoką inteligencję wizualno-przestrzenną wykazuje zainteresowanie rysowaniem, kreśleniem, odtwarzając elementy otoczenia oraz obiekty z własnej fantazji. Jest wzrokowcem, myśli obrazami. Taki maluch jest bystrym obserwatorem rzeczywistości. Łatwo spostrzega nowe obiekty i szczegóły wokół siebie. Ma dobrze rozwiniętą pamięć wzrokową.
Charakteryzuje się wyczuciem koloru, kształtu i kompozycji. Chętnie rysuje, maluje, bawi się w rzeźbienie. Jest otwarte na różnorodne techniki i materiały, stara się nimi eksperymentować. Nie tylko zna kolory, ale również potrafi określać barwy z dużą wnikliwością. Potrafi dostrzec perspektywę i światłocień.
Posiada łatwość tworzenia form wizualnych. Umiejętnie odzwierciedla przestrzeń rożnymi technikami plastycznymi. Jest kreatywne i chętnie tworzy nowatorskie, wizualne kompozycje. Wypróbowuje nowe techniki, metody i środki wyrazu.
Poprzez sztukę wyraża swoje uczucia i przeżycia. Odtwarza je w swoich wytworach. Uwaga! Poważnie traktuje swoje prace i jest wrażliwe na krytykę. Zazwyczaj ma swój specyficzny sposób na intensywne i głębokie przeżywanie wartości estetycznych. Przez co bywa niezrozumiane przez otoczenie. Interesuje się sztuką wizualną, chętnie kolekcjonuje obrazki, reprodukcje dzieł i inne formy graficzne.
Takie dziecko często wykazuje zainteresowanie architekturą, astronomią a nawet taktyką wojskową. Dobrze orientuje się w przestrzeni. Potrafi określić i wskazać kierunek zaplanowanej trasy.
Jak rozwijać inteligencję wizualno-przestrzenną?
- lepiąc z plasteliny
- odnajdując wzory w chmurach, na liściach itp.
- układając puzzle
- grając w różne planszówki
- rysując, malując, rzeźbiąc z wykorzystaniem różnorodnych technik
- rysując kształty według wzorów
- prowadząc rozmowy o rysunkach, reprodukcjach dzieł sztuki, zwiedzając galerie sztuk wizualnych
- uzupełniając obrazki o brakujące elementy
- aranżując przestrzeń: zdobiąc, projektując, dobierając kolory np. robiąc dekorację do przedstawień, do swojego pokoju lub kącika zabawy, nakrywając stół zabawkowymi naczyniami i sztućcami, układając ciasteczka na talerzu, dekorując tory, pierniczki itp., układając kompozycje kwiatowe
- tworząc własne przestrzenne konstrukcje: budowanie z kloców lub wykorzystując kreatywnie inne materiały.
- układając klocki według wzoru
- bawiąc się w projektowanie na kartkach lub makietach, na przykład, projektując wymarzone place zabaw, ogrody, domki dla lalek lub trasy dla samochodzików
- poruszając się po płaszczyźnie zgodnie z wyznaczonymi kierunkami, znajdując drogi wyjścia w labiryntach
- wyszukując elementy w otoczeniu lub na obrazku według podanej cechy wizualnej; kolor, kształt, wielkość itp.
- w asyście dorosłych bawiąc się w tropienie lub grając w podchody
- uczestnicząc wraz z dorosłymi w pieszych wędrówkach i marszach na orientację
- ucząc się fotografować
Warto wspierać rozwój inteligencji wizualno-przestrzennej. Wysoki poziom tej inteligencji będzie stymulować rozwój procesów poznawczych, które stanowią podstawę przyszłych zdolności matematycznych i technicznych.
Dziecko o wysoko rozwiniętej inteligencji wizualno-przestrzennej w przyszłości będzie wykazywać poprawność graficzną i ortograficzną pisma.
Wzmocni się u niego umiejętność budowanie własnej motywacji niezbędnej do samorealizacji. Będzie umiało kreatywnie radzić sobie z napotykanymi problemami i rozwiązywać je w sposób innowacyjny i skuteczny.
Czy dostrzegasz w swoim dziecku potencjał inteligencji wizualno-przestrzennej?
Jakie zabawy z wymienionych wyżej należą do waszych ulubionych?
🙂 Dajcie znać w komentarzu.
Źródła:
http://www.pomagamydzieciom.info/28652,1.dhtml
Thomas Armstrong; 7 rodzajów inteligencji; e-book; 2009
Iwona Czaj-Chudyba; Jak rozwijać zdolności dziecka?; WSiP; Warszwa 2009
Danuta Czelakowska; Inteligencja i zdolności twórcze dzieci w początkowym okresie edukacji. Rozpoznawanie i kształcenie; Oficyna Wydawnicza „Impuls”; Kraków 2007
Najnowsze komentarze