Inteligencja przyrodnicza, czy warto ją rozwijać i jak to zrobić?

Dziecko obdarzone inteligencją przyrodniczą lubi spędzać czas na świeżym powietrzu. Chętnie obserwuję naturę i lubi różne eksperymenty przyrodnicze.

Podczas wypraw na łono natury obserwuje ślady zwierząt i próbuje odgadnąć do kogo należą. Tworzy kolekcje złożone z elementów przyrodniczych: z owadów, z roślin lub z eksponatów przyrody nieożywionej, takich jak: kamienie, muszle, skamieliny.

Wyposażone w lornetkę lubi obserwować ptaki i inne zwierzęta, analizuje ich nawyki i gromadzi wiedzę o ich życiu. Czerpie autentyczną przyjemność z obserwowania różnych zjawisk naturalnych i obiektów przyrodniczych. Fascynują je chmury, drzewa, góry. Lubi piesze wędrówki.

Samodzielnie zdobywa wiedzę i umiejętności związane z naukami przyrodniczymi. Potrafi dostrzec specyficzne zależności i wzorce występujące w przyrodzie. Stara się zrozumieć świat roślin i zwierząt. Prowadzi na własną rękę obserwacje i kategoryzacje spotkanych roślin i zwierząt. Stara się poznać i zrozumieć różne zjawiska przyrodnicze,

Jego życiowe marzenia a często konkretne plany zawodowe kierują się w stronę takich profesji, jak weterynarz, leśnik, botanik, projektant zieleni lub chce wykonywać inny zawód, który pozwoli mu na kontakt z przyrodą.

Uwielbia wizyty w ogrodach zoologicznych, w muzeach przyrodniczych, na farmach i innych miejscach, w których można poznawać tajniki przyrody. Dobrze radzi sobie z odróżnianiem różnych gatunków ptaków, psów, drzew i innych elementów flory i fauny.

W domowych warunkach dużą przyjemnością dla niego jest zajmowanie się akwarium, terrarium lub jakimś małym zwierzątkiem. Uwielbia oglądać programy przyrodnicze w telewizji, poznawać biografie i autobiografie słynnych przyrodników. Niemalże każdego dnia poświęcając nieco czasu na obserwowanie przyrody.

Dorośli z dobrze rozwiniętą inteligencją przyrodniczą są szczęśliwymi ludźmi zafascynowanymi otaczającym światem. Mają szczery szacunek do wszystkich istot żywych. Są otwarci na samodzielne odkrywanie, eksperymentowanie i doświadczanie natury otaczającego nas świata. Przez fakt, że człowiek jest elementem natury, osoby takie łatwiej podejmują działanie na rzecz rozwoju własnego w ujęciu holistycznym. To oni angażują się w sprawy ochrony obiektów przyrodniczych. Niektórzy z nich stają się współtwórcami wystaw, muzeów przyrodniczych, ogrodów zoologicznych, rezerwatów i parków. Dostarczają nam wiedzy.

Myślę, że najwięksi podróżnicy, miłośnicy przyrody oraz jej odkrywcy posiadali wysoki poziom tego rodzaju inteligencji.

Jak rozwijać inteligencję przyrodniczą dziecka?

• Zachęcając do gromadzenia informacji na temat konkretnych gatunków zwierząt lub roślin.
• Zapraszając dziecko do zajmowania się ogrodem lub jego projektowaniem.
• Zorganizowanie ziołowego ogródka na parapecie.
• Angażując dziecko w opiekę nad domowym pupilem.
• Podsuwając dziecku atrakcyjne edukacyjne materiały przyrodnicze.
• Opowiadając o sławnych przyrodnikach, podróżnikach i odkrywcach.
• Wdrażając do uważnego obserwowania przyrody z wykorzystaniem technik Mindfulness.
• Sporządzając wspólnie z dzieckiem spis wszystkich zwierząt żyjących w najbliższej okolicy.
• Inspirując do prowadzenia „Dziennika przyrodnika”. Zapisując w nim swoje spostrzeżenia, pytania dotyczące funkcjonowania świata przyrody.
• Ucząc korzystania z lornetki i lupy przy poznawaniu świata przyrody.
• Organizując systematyczne wyprawy do lasu i obserwowanie zmian w konkretnym ekosystemie.
• Zabierając dziecko do planetarium, oceanarium, palmiarni, papugarni, ZOO, na wystawy i do muzeów przyrodniczych.
• Stwarzając dziecku możliwość częstego przebywania w wolnej przestrzeni, na powietrzu wśród natury.

Pielęgnując inteligencję przyrodniczą wspomagamy rozwój w zakresie wiedzy i umiejętności z dziedzin powiązanych z naukami przyrodniczymi, czyli umiejętności techniczne, konstruowanie, eksperymentowanie, badanie, obserwowanie, teoretyzowanie, dedukowanie. Warto więc rozwijać inteligencję przyrodniczą.

Źródła:

Thomas Armstrong; 7 rodzajów inteligencji; e-book; 2009

Iwona Czaj-Chudyba; Jak rozwijać zdolności dziecka?; WSiP; Warszwa 2009

Danuta Czelakowska; Inteligencja i zdolności twórcze dzieci w początkowym okresie edukacji. Rozpoznawanie i kształcenie; Oficyna Wydawnicza „Impuls”; Kraków 2007