Czym jest lękowo-unikający styl przywiązania i co z niego wynika

Lękowo-unikający styl przywiązania to jeden z czterech stylów przywiązania w teorii opracowanej przez angielskiego psychiatrę i psychoanalityka Johna Bowlby’ego.

Lękowo-unikający styl przywiązania charakteryzuje się dystansowaniem się od innych i trudnościami w budowaniu relacji. Osoby z tym stylem często unikają zależności i wolą być zdani na sobie.

Jak rozwija się lękowo-unikający styl przywiązań?

Jest skutkiem wychowania w środowisku, gdzie:
Opiekunowie byli niedostępni lub zdystansowani.
Za swoje zachowania dziecko było często karane.
Nacisk kładziono na samodzielność i unikanie „słabości”.
Dziecko mogło być narażone na inne sytuacje stresowe.

Jak lękowo-unikający styl przywiązania objawia się w dorosłości?

Osoby z tym stylem przywiązania:
Czują się niekomfortowo w relacjach.
Unikają kontaktów społecznych i większego zaangażowania.
Miewają wysoką, ale kruchą samoocenę, czują się niepewnie.
Są podatni na stres, dążą do perfekcjonizmu. Płacą za to wypaleniem zawodowym.
Stronią od sytuacji konfliktowych, żeby uniknąć problemów.
Cenią niezależność ponad wszystko i mogą mieć trudności z prośbą o pomoc.

Jak styl lękowo-unikający wpływa na relacje?

W romantycznych związkach:

• Partnerzy mogą odczuwać cierpienie i brak zaangażowania.
• Osoba unikająca może sabotować zbliżenie, gdy druga strona chce większej bliskości.
• Może wystąpić skłonność do odpychania partnera i szukania wymówek na pogłębienie relacji.

W relacjach przyjacielskich i rodzinnych:

• Osoba może wykazywać niechęć do głębszych rozmów i rzadko chce zwierzać się innym.
• Może się czuć niezręcznie, gdy ktoś jest osobą ciepłą i troskliwą.
• Często woli samotność lub relacje o powierzchownym charakterze.

Czy można zmienić lękowo-unikający styl przywiązania?

Tak! Zmiana stylu przywiązania wymaga pracy nad sobą, ale jest możliwa.

Kluczowe kroki to:
Rozpoznanie schematów myślowych i mechanizmów obronnych.
Nauka akceptowania swoich emocji i potrzeb oraz asertywnego wyrażania ich.
Praca nad otwartą komunikacją w relacjach.
Świadome budowanie zaufania do innych.

źródła:

Bowlby, J. (1969/1982). Attachment and Loss: Vol. 1. Attachment . Nowy Jork: Basic Books.

Ainsworth, MDS, Blehar, MC, Waters, E. i Wall, S. (1978). Wzory przywiązania: Psychologiczne studium dziwnej sytuacji . Hillsdale, NJ: Erlbaum.

Hazan, C. i Shaver, PR (1987). Miłość romantyczna postrzegana jako proces przywiązania. Journal of Personality and Social Psychology, 52 (3), 511–524.