Czy czujesz się często niepewnie w relacjach? Martwisz się, że bliscy Cię opuszczą lub nie odwzajemniają Twoich uczuć? Być może posiadasz lękowo-ambiwalentny styl przywiązania. Jest to jeden z czterech głównych stylów przywiązania, który może znaczną miarą wpływać na nasze relacje i sposób, w jaki przeżywamy bliskość.
Czym jest lękowo-ambiwalentny styl przywiązania?
Lękowo-ambiwalentny styl przywiązania rozwija się zazwyczaj w dzieciństwie, kiedy opiekunowie są nieprzewidywalni – raz okazują ciepło i wsparcie, innym razem są niedostępni emocjonalnie. Dziecko dorastające w takiej atmosferze nie wie, czego się spodziewać, co prowadzi do silnej potrzeby bliskości, ale równocześnie do lęku przed jej utratą.
Jakie są oznaki lękowo-ambiwalentnego stylu przywiązania?
Osoby z tym stylem przywiązania mogą:
- Czuć silną potrzebę bliskości, ale jednocześnie bać się odrzucenia.
- Być nadmiernie wrażliwe na sygnały odrzucenia lub braku zaangażowania ze strony partnera.
- Przeżywać intensywne emocje w związkach – od euforii po głęboki smutek.
- Mieć tendencję do nadmiernego analizowania relacji i szukania potwierdzenia uczuć drugiej osoby.
- Być zazdrosne i lękowe w relacjach romantycznych.
- Odczuwać niską samoocenę i uzależniać swoje poczucie wartości od akceptacji innych.
Jak wpływa na relacje?
Lękowo-ambiwalentny styl przywiązania może prowadzić do trudnych wzorców w związkach. Osoby z tym stylem często angażują się bardzo szybko i mocno, ale jednocześnie mają skłonność do wycofywania się lub przeżywania silnych obaw o przyszłość relacji. Mogą też przyciągać partnerów unikowych, co prowadzi do bolesnego cyklu przyciągania i odpychania.
Czy można zmienić swój styl przywiązania?
Tak! Choć styl przywiązania kształtuje się w dzieciństwie, można nad nim pracować. Oto kilka sposobów:
- Świadoma praca nad sobą – Zrozumienie swoich wzorców i praca nad nimi pomaga budować bezpieczniejsze relacje.
- Terapia lub coaching – Praca z terapeutą może pomóc w przepracowaniu lęków i budowaniu zdrowych nawyków w relacjach.
- Komunikacja w związkach – Otwarte mówienie o swoich potrzebach i lękach pomaga w budowaniu lepszego porozumienia z partnerem.
- Praca nad poczuciem własnej wartości – Budowanie poczucia bezpieczeństwa w sobie zmniejsza zależność emocjonalną od innych.
Podsumowanie
Lękowo-ambiwalentny styl przywiązania może być wyzwaniem, ale nie jest wyrokiem. Świadoma praca nad sobą, zdrowa komunikacja i budowanie poczucia własnej wartości mogą pomóc w kształtowaniu zdrowszych relacji.
Jeśli potrzebujesz wsparcia w tym zakresie, zapraszam do terapii online.
Kontakt +48 502 910 758
Czy rozpoznajesz u siebie cechy tego stylu przywiązania? Podziel się swoimi doświadczeniami w komentarzach!
źródła:
Bowlby, J. (1969/1982). Attachment and Loss: Vol. 1. Attachment . Nowy Jork: Basic Books.
Ainsworth, MDS, Blehar, MC, Waters, E. i Wall, S. (1978). Wzory przywiązania: Psychologiczne studium dziwnej sytuacji . Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Hazan, C. i Shaver, PR (1987). Miłość romantyczna postrzegana jako proces przywiązania. Journal of Personality and Social Psychology, 52 (3), 511–524.
Dodaj komentarz