Dzieci bez kontaktu z przyrodą, nie mają szans na prawidłowy rozwój. To dość oczywiste. Zwierzęta stanowią cześć natury i warto dać szansę maluchom na bezpośredni kontakt z nimi.
Animaloterapia to wspomaganie rozwoju i generowanie procesów naprawczych w organizmie człowieka z udziałem zwierząt. Wiele gatunków świetnie odnajduje się w tym zadaniu.
Zabawy z delfinami i delfinoterapia wywołują wiele emocji oraz różnych opinii rodziców i ekspertów. Anna Kolan-Zwolińska, specjalistka delfinoterapii oraz doświadczony praktyk, wyjaśnia: „Spotkanie człowieka z delfinem jest wyjątkowym przeżyciem zarówno dla człowieka jak i delfina. Dzieje się tak tylko wtedy, gdy obie strony do tego dążą, nie są zmuszane przez innych zarówno do bezpośredniego kontaktu oraz do wykonywania pewnych czynności. Ponadto, taka relacja uwarunkowana jest także cechami osobniczymi, temperamentem oraz samopoczuciem zarówno człowieka, jak i delfina.”
Kontakt z tymi nieprzeciętnie inteligentnymi zwierzętami nie jest prosty do zrealizowania z paru względów:
mała ilość ośrodków oferujących tego typu aktywności,
wysokie koszty
i najważniejszy z nich to kwestia etyczna.
Delfiny w naturze dożywają 50-ciu lat, natomiast w delfinariach giną po zaledwie kilku. Sztuczne zbiorniki wody nie są w stanie zastąpić im mórz i oceanów, w których swobodnie przemierzają setki kilometrów każdego dnia. Są niezwykle aktywne i ograniczanie ich powoduje depresję. Być może, ktoś pomyśli, że jest to przesada. Bynajmniej, delfiny nie ustępują inteligencją oraz sensualnością człowiekowi. Z tego właśnie względu, rząd Indii przyznał im oficjalny status osób niebędących ludźmi. Mogą cieszyć się prawem do życia i wolności, podobnie jak inni obywatele Indii.
Badania nad zachowaniem delfinów potwierdzają ich doskonałą pamięć, uczą się w wyniku doświadczeń, modyfikują swoje zachowania. Komunikacja tych zwierząt jest wyjątkowa. Język, którym się porozumiewają spełnia kryteria definicji języka. Rozumieją pojedyncze słowa i złożone konstrukcje zdaniowe. Nadają sobie imiona, których używają podobnie jak ludzie.
Przytaczając opinię Anny Kolan-Zwolińskiej, „Terapia z udziałem delfinów z założenia nie jest czymś złym, tak samo jak nie wszystkie ośrodki zajmujące się delfinami robią krzywdę delfinom. Trzeba jednak dokładnie zapoznać się z tematem, żeby zrozumieć różnicę między komercyjnymi, wodnymi cyrkami, a miejscem, którego jedynym celem jest opieka nad zwierzętami i pomoc(…) ludziom.”, warto zwrócić uwagę, że jest to temat rozległy i kontrowersyjny.
Mimo wielu podobieństw do człowieka, delfiny pozostają zwierzętami dzikimi i nieprzewidywalnymi. Mają dużą masę i siłę. Podczas zabawy z nimi w wodzie nierzadko dochodzi do urazów u ludzi.
Ze względu na pewną egzotykę, wysoki koszt i trudny dostęp do delfinoterapii, zrodziło się przekonanie o jej wyjątkowej skuteczności. Przytoczone przez Agatę Marię Kokocińską badania Tacy L. Humphires, opublikowne w „ Journal of the Reseatch and Trining Center on Early Childhood Development of Education w 2007 roku nie potwierdzają, że interakcje z delfinami dają lepsze wyniki w procesie rozwoju społeczno-emocjonalnym dzieci, czy w rozwoju procesów poznawczych, związanych z uczeniem się.
Wyniki wcześniejszych badań nad skutecznością delfinoterapii przeanalizowali również Lori Marino i Scott Lilienfeld (2007). Wykazali wiele błędów i nienaukowych wniosków metodologicznych. Podobnie, lecznicze działanie ultradźwięków emitowane przez delfiny zostało wykluczone, ze względu na niewystarczającą emisję tych fal.
Widoczna poprawa funkcjonawania osób pływających z delfinami może być efektem placebo lub innych czynników, takich jak ćwiczenia w wodzie, czy kontakt z naturą. Bez wątpienia delfiny działają na człowieka motywująco. Dają dreszczyk emocji i poczucie niezwykłej przygody.
Naukowe dowody nie potwierdzają, że delfinoterapia jest skuteczniejsza od działań terapeutycznych z udziałem innych zwierząt. Specjaliści podpowiadają, że dogoterapia z udziałem nowofundlandów, które uwielbiają zabawy w wodzie i świetnie współpracują z ludźmi, może być alternatywą dla delfinoterapii.
Najpiękniejszym przeżycie dla człowieka z udziałem delfiniów może być chwila, gdy pływające w spokojnej zatoce, ogromne delfiny, same podpływają do ludzi i próbują nawiązać z nimi kontakt.
Następny wpis będzie dotyczył Onoterapii. Zapraszam!
Źródło:
- Agata Maria Kokocińska przy współpracy z Tadeuszem Kaletą i Dorotą Lewczuk, Zooterapia z elementami etologii, Kraków 2017
- https://turystyka.wp.pl/dziewczyna-z-delfinarium-6044387441242754a
Najnowsze komentarze